piątek, 21 września 2012

sushi w wersji fusion, czyli nowy początek



Cóż. Chyba się stęskniłam.
I wzruszyłam się jeszcze - gdy kilka osób w zbliżonym czasie zapytało kiedy coś nowego.
I pomyślałam, że może warto.
I że może jednak nie musi być idealnie...
Może będzie po prostu "wystarczająco dobrze"?

Ostatnio dostąpiłam olśnienia, że uznanie własnej niedoskonałości pozostawia więcej miejsca na "proste przyjemności". :-)

Zapraszam na lekko niedoskonałe w formie, lecz absolutnie pyszne w swej treści

maki sushi w pieczonej papryce


Pomysł: mała książeczka pt. "Sushi" (wyd. Parragon)
Wykonanie: gościnnie Najwspanialszy z Mężów, czyli J., z moją skromną pomocą ;-)

Składniki:
(na ok. 8 porcji)

- 2 czerwone papryki
- wędzony pstrąg
- mała cukinia
- marchewka
- szczypiorek
- ryż do sushi (oczywiście odpowiednio ugotowany i doprawiony - przepis jest na każdym opakowaniu)

Papryki upiec w piekarniku nagrzanym do ok.200 st.C (ja piekłam naraz większą ilość na ajvar) aż się pomarszczą i sczernieją. Wystudzić i oczyścić z gniazd nasiennych, obrać ze skórki (jest z tym trochę zabawy, ale łatwiej to zrobić gdy jeszcze ciepłe włoży się je do foliowej torebki). Kawałki papryki (jeśli się uda to jak największe - bo my się nieco umęczyliśmy z bardzo upieczoną, a przez to rozpadającą się papryką :-P) ułożyć na folii spożywczej nałożonej na matę do rolowania. Na tym położyć ryż i nadzienie - naszym pomysłem tego dnia były kawałki wędzonego pstrąga, szczypiorek i wstążki młodej cukinii i marchwi wycięte obieraczką do warzyw). Następnie zwinąć w ciasny rulon (razem z folią) i wstawić do lodówki na ok. 30 min. (Tak, wiem, tego ryżu nie powinno się wstawiać do lodówki, ale patrz: test o niedoskonałości ze wstępu ;-)).
Potem delikatnie zdjąć folię i jeszcze delikatniej pokroić na kawałki bardzo ostrym nożem.
Efekt jest wart włożonego wysiłku.

I dobrze jest wrócić.
Do następnego!



2 komentarze:

  1. Ach ach... już nie mogę się doczekać kiedy my zrobimy sushi. I na pewno wypróbujemy Twój pomysł :D

    OdpowiedzUsuń
  2. super pomysły! więcej dystansu do życia? jestem za!

    OdpowiedzUsuń